Σκέψεις εφ’ όλης της ύλης, απολογιστικές και για το μέλλον (Μέρος 1ο)

Της Μαργαρίτας Κουτσανέλλου

Αφορμή για το κείμενο αυτό αποτελεί η κατάληξη της ποινικής δίωξής μου από τον Οργανισμό, με τον τρόπο που όλοι γνωρίζουν. Γράφεται πρώτα απ’ όλα για να εκφράσω δημόσια και προσωπικά τις ευχαριστίες μου σε όλους όσοι είδαν σε αυτή την υπόθεση μία άδικη και κακόβουλη επίθεση του Οργανισμού εναντίον μου, όχι επί προσωπικού, αλλά λόγω της συνδικαλιστικής δράσης, της δικής μου και του σωματείου μου και εξέφρασαν τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη τους. Πολύ περισσότερο σε όσους το έπραξαν δημόσια. Σωματεία, συνδικαλιστές, εργαζόμενους, συναδέλφους, συναγωνιστές.

Για τη σημασία τού να στηρίζεται ένας συνδικαλιστής όταν διώκεται (εννοείται άδικα), αξίζει να αναφερθώ χαρακτηριστικά στα λεγόμενα μίας συναδέλφου που επικοινώνησε μαζί μου για να εκφράσει και προσωπικά την αλληλεγγύη της κάποιες ημέρες πριν από τη δίκη. Μου είπε συγκεκριμένα: «Αν δεν καταλαβαίνουμε τι συνεπάγεται για όλους μας, να σύρεται σε διώξεις και να διασύρεται ένα αιρετό μέλος της ηγεσίας μίας συνδικαλιστικής οργάνωσης, τότε μας περιμένουν μαύρες μέρες ως εργαζόμενους, και δεν θα έχουμε πάρει χαμπάρι από πού και πώς μας ήλθε.» Έχει σίγουρα δίκιο. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο υπ’ αριθμόν ένα στόχος μέσα στις συνθήκες παρατεταμένης και αξεπέραστης κρίσης είναι τα σωματεία, η συνδικαλιστική δράση, η συλλογική οργάνωση των εργαζόμενων. Βρισκόμαστε στο μέσο μίας αδιάκοπης και κλιμακούμενης επίθεσης εναντίον των συμφερόντων των εργαζόμενων και εάν τα σωματεία δεν είναι υπό τον έλεγχο των εργοδοτών, το σύστημα κάνει ό,τι μπορεί για να τα διαλύσει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι απολύσεις δύο Προέδρων Σωματείων στην επιχείρηση ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ, η οποία εφαρμόζει σε πλήρη ανάπτυξη πρόγραμμα απολύσεων και συνδικαλιστικών διώξεων για να διαλύσει το σωματείο και να απελευθερώσει την αντεργατική πολιτική της.

Αφού συμπληρώσω τις ευχαριστίες μου ειδικά προς όλους τους συναδέλφους μου στο ΔΣ του Συλλόγου για την αμέριστη, πολύτιμη συμπαράστασή τους και  προς όλους όσοι προσφέρθηκαν να προσέλθουν στο δικαστήριο ως μάρτυρες υπεράσπισής μου, αλλά βεβαίως και προς το δικηγόρο του Συλλόγου μας, κ. Παλαιολόγο, ο οποίος με υπερασπίστηκε υποδειγματικά και με όλη τη ψυχή του, θα προχωρήσω στην παράθεση κάποιων σκέψεων που αισθάνομαι απόλυτη ανάγκη να εκθέσω και αφορούν όχι ένα, αλλά ποικίλα θέματα.

1. Η σημασία της συλλογικής δράσης – Η σημασία των σωματείων

Τα εργατικά σωματεία και ο ανεξάρτητος από κράτος/εργοδότες συνδικαλισμός, είναι το μοναδικό όπλο των εργαζόμενων μέσα σε ένα πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον στο οποίο μαίνεται ο πόλεμος μεταξύ των δύο παγκόσμιων τάξεων: Των εργοδοτών και των εργατών.

Ξέρω από πριν ότι κάποιοι θα στραβώσουν που επιλέγω αυτές τις υποτιθέμενες «ξύλινες» λέξεις ως τίτλο. Εγώ θα τις υπερασπιστώ. Γιατί αυτές οι λέξεις λένε ακριβώς αυτό που ισχύει. Δεν θα ζωγραφίσω λουλούδια, κύκλους και συννεφάκια για να πω αυτό που θεωρώ υποχρέωσή μου να καταθέσω δημόσια με το όνομά του. Όποιος έχει πρόβλημα με τις λέξεις, ας αναζητήσει αλλού την αιτία.

Συνάδελφοι, αλίμονο έτσι και αφήσουμε τα σωματεία μας. Και όταν λέμε σωματεία εννοούμε πρώτα απ’ όλα τη Γενική Συνέλευση, από την οποία δεν πρέπει ποτέ να λείπει κανένας. Εμείς όλοι, εμείς όλοι μαζί, είμαστε δύναμη και μάλιστα υπολογίσιμη. Δεν είναι τυχαίο που εδώ και δέκα χρόνια νομοθετούν κάθε λίγο και λιγάκι για να δυσκολέψουν την ίδρυση και τη λειτουργία των σωματείων και να φακελώσουν τα σωματεία, τους συνδικαλιστές και τους συνδικαλιζόμενους εργαζόμενους. Όλοι ξέρουμε το νόμο 4808/2021 της σημερινής κυβέρνησης και του πρωτοπαλίκαρου υπουργού της, Χατζηδάκη, ο οποίος αξιοποιείται από τους εργοδότες, από την πρώτη στιγμή που ψηφίστηκε εναντίον των εργαζόμενων. ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ ΚΑΒΑΛΑΣ, COSCO, Ε-FOOD, ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ κ.ο.κ.

Και σε εμάς τα πράγματα δεν είναι πιο εύκολα. Κανένα δικαίωμα δεν είναι δεδομένο, ούτε πρέπει να αισθάνεται κανείς ασφαλής ότι δεν απειλείται αυτό και το έχει δεμένο. Άδειες, ωράρια, εργασιακά καθήκοντα, ασφάλιση, μισθός, όλα είναι υπό διαρκή αμφισβήτηση. Τα σωματεία είναι ο λόγος που υπάρχουν τα εργατικά δικαιώματα. Είναι αυτά που με τους αγώνες τους, όχι μόνο δημιούργησαν την παρακαταθήκη αυτή, αλλά είναι και τα μόνα που – παρόλο τον εκφυλισμό και την εσκεμμένη απαξίωση του συνδικαλισμού – κρατάνε ακόμα όρθιο, όποιο εργατικό δικαίωμα υφίσταται.

Και φυσικά, ό,τι βλέπουμε σήμερα να γκρεμίζεται από αυτά τα δικαιώματα, αυτό συμβαίνει εξαιτίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων που πρόδωσαν τους εργαζόμενους και εναγκαλίστηκαν την άλλη πλευρά.

Ο εναγκαλισμός των συνδικαλιστικών οργανώσεων με το κράτος, με τις κυβερνήσεις και δη τις μνημονιακές, με τους εργοδότες, είναι ο εναγκαλισμός ενός βόα με το υποψήφιο θύμα του. Είναι θέμα χρόνου ο βόας να καταπιεί ολόκληρο το θήραμα.

Την εποχή που διανύουμε, βρισκόμαστε στη μέση μίας ταξικής σύγκρουσης που κορυφώνεται. Η πάλη των τάξεων υφίσταται, είναι παγκόσμια και εξελίσσεται, βάζοντας πλέον και το στρατιωτικό πόλεμο στην ημερήσια διάταξη, στον οποίο θα κληθεί η εργατική τάξη να πληρώσει βαρύ φόρο αίματος. Η ύπαρξη σωματείων και η συσπείρωσή μας σε αυτά είναι ζωτικής σημασίας για να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας. Δεν επιτρέπεται να περνάνε τα σωματεία στον έλεγχο των μάνατζερ, των Διοικήσεων, των εργοδοτών, της κυβέρνησης, του κράτους, όπως δυστυχώς συμβαίνει κατά κόρον. Όπου βλέπετε αγάπες και κολλητιλίκια (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και πάει λέγοντας και παρακάτω) να ανησυχείτε, γιατί κάτι από τα εργατικά κεκτημένα είναι θέμα χρόνου να κάνει φτερά για να μείνει στις τσέπες των εργοδοτών. Αυτό εξάλλου, δε ζούμε πάνω από δέκα χρόνια τώρα; Το είχε πει και ο Αλογοσκούφης σε ανύποπτο χρόνο, ως ακαδημαϊκός, άλλωστε. Για ποιο λόγο να παλεύουν στον ανταγωνισμό οι επιχειρήσεις, όταν το κράτος δουλεύει γι' αυτούς, νομοθετώντας εις βάρος των εργατικών δικαιωμάτων; Ιδού το κέρδος! 

2.  Ο ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ και ο νέος ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ στα σκαριά – Πρώτες σκέψεις

Κάποια στιγμή αναμένεται να ανακοινωθεί νόμος για το ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ και  θα γίνει βέβαια και ανάλογη, αναλυτικότερη συζήτηση. Προς το παρόν όμως θα ήθελα να σχολιάσω το εξής, με βάση το κείμενο που έχει διακινηθεί άτυπα μέχρι στιγμής στο εσωτερικό του Οργανισμού και στο Σύλλογο, στον οποίο δεν έχει δοθεί άδεια να διακινήσει με τη σειρά του το κείμενο. Ξεκινάμε από το γεγονός ότι ο βασικός σχεδιασμός του 2011 δεν αλλάζει. Η συγχώνευση των τεσσάρων οργανισμών ισχύει και η έρευνα δεν αποκτά το φορέα που ζητά. Αυτό σημαίνει ότι μετά από δέκα χρόνια, δεν προκύπτει κάποιος ουσιαστικός διαφορετικός πολιτικός στρατηγικός σχεδιασμός με το τρέχον νομοθέτημα. Μια φορά μνημόνιο, για πάντα μνημόνιο, λοιπόν είναι το συμπέρασμα.

Το κατά πόσο βγαίνει από τις ΔΕΚΟ, ο Οργανισμός είναι επίσης προς ερώτηση. Στο καθεστώς ΔΕΚΟ είχαν μπει οι τέσσερις οργανισμοί, πριν καν συγχωνευθούν (με το νόμο 3899/2010, άρθρο 1, παρ. 1α). Ακόμα και η κατάργηση των επίμαχων άρθρων του ν.3429/2005 δεν συνιστά έξοδο του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ από το καθεστώς ΔΕΚΟ. Πρέπει να απαντήσει ο νομοθέτης, εάν και από τι ελαφρύνεται ο Οργανισμός, όσο παραμένει κάτω από τις διατάξεις του ν.3899/2010, άρθρο 1, παρ.1α.

Περαιτέρω, στο νομοθέτημα παρατηρούμε γενικευμένη προέλαση των διαφόρων Μητρώων, τα οποία εγκαινιάζονται και για την περίπτωση των ελέγχων και πιστοποιήσεων στη Γενική Διεύθυνση Διασφάλισης Ποιότητας Αγροτικών Προϊόντων. Πέρα από την επέλαση των ελαστικών και ευέλικτων σχέσεων εργασίας για τα φυσικά πρόσωπα, έχουμε και επέλαση της ιδιωτικοποίησης των αρμοδιοτήτων (ΣΔΙΤ στην ουσία), μέσω των νομικών προσώπων του Μητρώου. Αυτό που είναι το πιο ανησυχητικό όμως, είναι το γεγονός ότι η εκχώρηση αυτή αφορά όλους τους ελέγχους, χωρίς διάκριση, που σημαίνει ότι και οι έλεγχοι που διενεργούνται στο πλαίσιο άσκησης δημόσιας εξουσίας συμπεριλαμβάνονται στο εκχωρούμενο έργο, το οποίο είναι μία πολύ σοβαρή εξέλιξη προς το χειρότερο, για το δημόσιο φορέα.

Και με αφορμή την παρατήρηση αυτή, θα ήθελα να κάνω ένα μικρό σχόλιο, όσον αφορά τις αρμοδιότητες πιστοποίησης και ελέγχου αγοράς από τον ίδιο φορέα. Κατά την ταπεινή άποψή μου, θεωρώ πως υπάρχει σύγκρουση αρμοδιοτήτων και πολλές κρίσεις από αυτές που έχουν προκύψει στον Οργανισμό κατά καιρούς, έχουν ως υπόβαθρο, αυτή τη σύγκρουση ρόλων του ίδιου (νομικού) προσώπου. Τον απαράδεκτο τρόπο που διαχειρίστηκε ο Οργανισμός βέβαια αυτές τις κρίσεις δεν είναι της στιγμής να τον αναλύσουμε, αλλά πρέπει να γίνει κι αυτό στον κατάλληλο χρόνο, καθώς όπως συμβαίνει συνήθως, οι συνεπείς και ακέραιοι εργαζόμενοι καταλήγουν να γίνονται τα εξιλαστήρια θύματα των πολιτικών αντιφάσεων και αβελτηριών που προκαλούν τις κρίσεις αυτές.

Θα αποφύγω να συνεχίσω τα σχόλια γι’ αυτό, αλλά και για τα άλλα αντικείμενα του Οργανισμού και για τις θεσμικές αλλαγές που προτείνονται στο σχέδιο νόμου που διακινείται, επιφυλασσόμενη να το κάνω σε επόμενο άρθρο σύντομα. Εξάλλου, όπως είπαμε, συζήτηση μεταξύ των εργαζόμενων θα γίνει οπωσδήποτε, μόλις ανακοινωθεί το νομοσχέδιο. Επίσης, θα επανέλθω και με άλλα εργατικά θέματα ειδικά στον Οργανισμό, αλλά και γενικότερα, που θα πρέπει να μας απασχολήσουν σοβαρά στο αμέσως επόμενο διάστημα (εξατομίκευση συστήματος αμοιβών μέσω των περιγραμμάτων θέσεων εργασίας, της αξιολόγησης, Κανονισμός Εσωτερικής Λειτουργίας στο νέο Οργανισμό κ.λπ.). 

 

Μαργαρίτα Κουτσανέλλου

Γ. Γραμματέας ΣΥΛΕΕΓΟ

Αθήνα, 21 Οκτωβρίου 2022

 

 

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους σε Έκτακτη Γενική Συνέλευση, την Τρίτη 01 Νοεμβρίου 2022,  με θέματα:

1. Συζήτηση για το πλαίσιο διεκδίκησης και αποφάσεις επί του διακινούμενου σχεδίου νόμου με επικέντρωση στα θέματα προσωπικού (μεταβατικές διατάξεις, Κανονισμός Εσωτερικής Λειτουργίας, νομοθετική ρύθμιση για τα 176 ευρώ, θέσπιση προσωποπαγών θέσεων για συμβασιούχους).

2. Ακρίβεια - Φτώχεια - Αυξήσεις στους μισθούς - Συμμετοχή στη Γενική Απεργία στις 9 Νοέμβρη

3. Διάφορα

Συναδέλφισα, Συνάδελφε,

Η ανάγκη να πραγματοποιήσουμε Γενική Συνέλευση είναι επείγουσα και με τεράστια σημασία και η συμμετοχή όλων μας απαραίτητη. Τα πράγματα εξελίσσονται από κάθε άποψη ανησυχητικά και πρέπει να είμαστε ενημερωμένοι και προετοιμασμένοι. 

"Ο νόμος για τον ΕΛΓΟ είναι νόμος μίας κυβέρνησης που μισεί τους εργαζόμενους - 

Γιατί θα πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή;"

Στον Οργανισμό διακινείται ένα σχέδιο νόμου, το οποίο γνωρίζουμε, αλλά δεν μας επιτρέπεται να διακινήσουμε. Σύντομα θα βρεθούμε σε μία κατάσταση ανάλογη με το 2011. Πρόκειται για τη μετάβασή μας σε νέο Οργανισμό. Τι θα προβλέπει για παράδειγμα, ο Κανονισμός Εσωτερικής Λειτουργίας για τους εργαζόμενους; Ποιος θα τον φτιάξει; Θα έχουν λόγο οι εργαζόμενοι; Ποια πολιτική θα εφαρμόζει για το προσωπικό του Οργανισμού;

Κάθε μέρα και πιο δύσκολα! Η ακρίβεια διαλύει τους μισθούς - Ο πόλεμος μας περικυκλώνει

Κάθε μέρα που περνά,  βλέπουμε την κατάστασή μας να χειροτερεύει, ξεπερνώντας κάθε φορά και τα πιο απαισιόδοξα σενάρια. Η δυνατότητα να βγάλουμε το μήνα με το μισθό μας έχει προ πολλού εξαφανιστεί και η καθημερινότητά μας γίνεται ένας πραγματικός εφιάλτης, γεμάτος αγωνίες και άγχος για όλα τα θέματα της ζωής μας. Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι στο άμεσο μέλλον ή στο απώτερο θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο. Το αντίθετο, μας προετοιμάζουν καθημερινά, λέγοντάς μας πως η μόνη κανονικότητα που μπορούμε πλέον να αναμένουμε είναι η κανονικότητα της πολεμικής οικονομίας. Μετά τον οικονομικό πόλεμο στον οποίο μας έριξαν εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, με το πρόσχημα ότι αν κάνουμε θυσίες, θα βγούμε από την κρίση και θα επανέλθουμε στην προηγούμενη κατάσταση, σήμερα μας ρίχνουν όλο και πιο βαθιά στα γρανάζια ενός στρατιωτικού πολέμου που παίρνει ολοταχώς παγκόσμιες διαστάσεις, τον οποίο κανένας μας δεν έχει επιλέξει. 

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει επιδοθεί σε ένα αγώνα δρόμου πριν την επικείμενη εναλλαγή εξουσίας, ώστε να προλάβει να δέσει με νομοθετήματα ό,τι μπορεί υπέρ των συμφερόντων των αφεντικών-εργοδοτών, οι οποίοι είναι οι μόνοι στους οποίους λογοδοτεί και για χάρη των οποίων μόνο κυβερνά!  Η στρατηγική της πιο αντεργατικής κυβέρνησης από τη μεταπολίτευση και μετά, της πιο ανοιχτά εχθρικής προς τους εργαζόμενους, είναι να πετσοκόψει ό,τι μπορεί από τα εργατικά δικαιώματα, απ' ό,τι ισχύει στο εργατικό δίκαιο που προστατεύει τον εργαζόμενο από την εργατική ασυδοσία και να το προσφέρει σε επιχειρήσεις - ζόμπι που απλώς ρουφάνε ό,τι περισσότερο μπορούν από τους εργαζόμενους για να επιβιώσουν. 

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εφαρμόζει το δόγμα "Νομοθετώ με λύσσα εναντίον των εργατικών συμφερόντων για να εξασφαλίσουν κέρδη οι επιχειρηματίες". 

Το ίδιο θα κάνει για εμάς τους εργαζόμενους και στο νόμο για τον ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, αν το επιτρέψουμε, γιατί ο ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ διοικείται και λειτουργεί ως επιχείρηση.

Μόνο με τη συντονισμένη και μαζική συμμετοχή μας μπορεί να αλλάξει κάτι προς όφελος μας. Κανένα σωτήρα δεν περιμένουμε. Δεν ήλθε ποτέ και δεν πρόκειται να έλθει, από όλες αυτές τις κυβερνήσεις, που πιάνει η μία το γαϊτανάκι από εκεί που το άφησε η προηγούμενη και απλώς βαθαίνει την επίθεση εναντίον μας. Ας θυμηθούμε τον αγώνα μας για τα 176 ευρώ και όχι μόνο αυτόν. Τι θα ίσχυε αυτή τη στιγμή για εκατοντάδες εργαζόμενους μέσα στις συνθήκες αυτής της ξέφρενης ακρίβειας; Έχουμε πολλά ακόμα να υπερασπιστούμε και να διεκδικήσουμε. 

ΟΛΟΙ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ - ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ 

ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 1 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022

* Θα ακολουθήσει νεότερη ανακοίνωση με τις οργανωτικές λεπτομέρειες

                                  ΨΗΦΙΣΜΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ «ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ»

Αθήνα, 20.09.2022

Αριθ. Πρωτ.: 291

Σε βιομηχανία διώξεων κατά των συνδικαλιστών και των συνδικαλιζόμενων εργαζόμενων έχει αναγάγει η κυβέρνηση την εργατική πολιτική της σε αγαστή συνεργασία με τους εργοδότες, που έχουν βρει στο πρόσωπο της κυβέρνησης και της δικαιοσύνης ιδανικούς συμμάχους στον πόλεμο κατά των εργατικών δικαιωμάτων.

 

Οι απεργοί στη «ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ» εκτός από τον εργοδότη, έχουν απέναντι τους αυτή τη στιγμή την κυβέρνηση και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της – αστυνομία και ΜΑΤ – με απολύσεις, βίαιη καταστολή, τραυματισμούς, προσαγωγές-συλλήψεις συνδικαλιστικών στελεχών, κατάσταση η οποία είναι ολοφάνερο ότι συνιστά επίθεση για τη συντριβή του ίδιου του συνδικαλιστικού κινήματος και κάθε οργανωμένου – μαχητικού αγώνα για την προάσπιση των εργατικών δικαιωμάτων.

 

Οι απολύσεις των δύο εκλεγμένων Προέδρων, δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές. Αφορούν όλη την εργατική τάξη και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, καθώς αποτελούν προανάκρουσμα συνολικής εφόρμησης εναντίον των σωματείων, τα οποία με όλους τους τρόπους επιδιώκουν να διαλύσουν τόσο θεσμικά, όσο και με την τρομοκράτηση των εργαζόμενων.

 

Η αλληλεγγύη και η στήριξη των απεργών της «Μαλαματίνας» πρέπει να δυναμώσει και να διευρυνθεί με όλους τους τρόπους. Η οικονομική στήριξη των απεργών είναι ζωτικής σημασίας για το λόγο αυτό. Ο Σύλλογος Εργαζόμενων ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ στέκεται και θα συνεχίσει να στέκεται στο πλευρό των απεργών της ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑΣ, συνεισφέροντας και σε αυτό το επίπεδο, με όσες δυνάμεις διαθέτει.

Απαιτούμε:

ü  Να ανακληθούν όλες οι απολύσεις

ü  Να υπογραφεί Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με το σωματείο