ΝΑ ΜΗ ΨΗΦΙΣΤΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ-ΠΟΓΚΡΟΜ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ ΤΩΝ ΔΥ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΥΕΛΙΚΤΩΝ ΑΜΟΙΒΩΝ
ΚΑΤΩ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ, ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΛΗΣΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ, ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΚΑΤΩ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φέρνει στη Βουλή προς ψήφιση στα τέλη Αυγούστου το νέο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων. Τη στιγμή που η πολιτική ατζέντα έχει πάρει φωτιά που την καίει, εξαιτίας των δολοφονικών πολιτικών της και των σκανδάλων που την κατατρώγουν (Τέμπη, Πύλος, διάλυση δημόσιας υγείας, εκπαίδευσης, σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ, υποκλοπές, πυρκαγιές, κ.ο.κ.), επιδιώκει να αλλάξει τη συζήτηση στρέφοντας τα βέλη της προς τους δημόσιους υπαλλήλους, αλλά και όλους τους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα, τους οποίους με κάθε αφορμή τους δείχνει με το δάχτυλο σαν την πηγή της κρατικής κακοδαιμονίας και ανεπάρκειας.
Η μόνη πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει βαλθεί να καταργήσει όσα εργασιακά δικαιώματα έμειναν όρθια από τον οδοστρωτήρα των Μνημονίων. Όσον αφορά το πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων, στόχος της είναι να ενισχύσει το κλίμα φόβου και αυταρχισμού, διευρύνοντας και αυστηροποιώντας τις πειθαρχικές ποινές. Μόνο έτσι μπορεί να κάμψει τις φωνές αντίστασης κατά των αντεργατικών και αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων που επιχειρεί. Ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του ονειρεύονται την κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο. Για λόγους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς, οι υπάλληλοι θα τιμωρούνται και θα απολύονται. Όποιος τολμά να φέρει αντίρρηση σε κάθε είδους μεθόδευση με πολιτική ή συμφεροντολογική σκοπιμότητα θα χάνει τη δουλειά του και θα πετιέται στο δρόμο, ως προβληματικός και ανίκανος.
Σύμφωνα με το νέο πειθαρχικό, για μη συμμετοχή στην προσχηματική αξιολόγηση θα τιμωρούνται την πρώτη φορά οι εργαζόμενοι με τουλάχιστον δύο μήνες στέρηση μισθού και με οριστική παύση στη δεύτερη αποχή. Προβλέπει επίσης διευρυμένες και αυστηρότερες νέες ποινές, αύξηση των προστίμων στέρησης μισθού έως 5 μήνες, ενώ ανοίγει η βεντάλια για περιπτώσεις που μπορούν να επιβληθούν διοικητικά πρόστιμα φτάνοντας έως και 30.000 ευρώ ή ακόμη και 100.000 ευρώ σε περιπτώσεις όπως παύση, υποβιβασμός, απαγόρευση προαγωγής. Διευρύνονται επίσης οι περιπτώσεις για επιβολή αυτοδίκαιης αργίας από τη Διοίκηση για αναξιοπρεπή και ανάξια συμπεριφορά εντός κι εκτός Υπηρεσίας, όπως σύλληψη και επιβολή περιοριστικών όρων, χτυπώντας καίρια την συνδικαλιστική δράση, αφού πολλοί αγωνιστές συλλαμβάνονται στο πλαίσιο κινητοποιήσεων και διεκδικήσεων όπου ή “ένδοξη” δικαστική εξουσία κηρύσσει παράνομες όλες τις προκηρυχθείσες απεργίες.
Είναι ολοφάνερο ότι στόχος της κυβέρνησης είναι το τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο, η επιβολή και στο Δημόσιο των 13ωρων, η δουλειά το Σ/Κ. Το χτύπημα αφορά πρώτα το μαχόμενο εργατικό κίνημα, όσων αντιδρούν και αντιστέκονται στις αντεργατικές πολιτικές, στη διάλυση-ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών προϊόντα όλα της κρίσης και του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου που παράγει φτώχεια στο εσωτερικό και πολεμικές περιπέτειες στο εξωτερικό.
Ήδη ζούμε καθημερινά αυτό το «κυνήγι μαγισσών»: Εκατοντάδες πειθαρχικές διώξεις στους εκπαιδευτικούς γιατί συμμετέχουν στην απεργία-αποχή από την “αξιολόγηση”, ακόμα και με κίνδυνο απόλυσης δεκάδων συνδικαλιστών που συμμετέχουν ενεργά σε κινητοποιήσεις (πχ. Χοτζόγλου, Καψαλάκη, Τουλγαρίδης, Παλαιστίδου κ.λπ.). Δεκάδες διώξεις σε υγειονομικούς γιατί διαμαρτύρονται για τις συνθήκες εργασίας τους, αλλά και για τις συνθήκες νοσηλείας των ασθενών τους σε νοσοκομεία που καταρρέουν κυριολεκτικά και μεταφορικά με τις ελλείψεις προσωπικού, τις φωτιές σε κτίρια, τις πτώσεις ασανσέρ ή γιατί τολμούν και μιλούν για τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη.
Οι διαμαρτυρίες των εργαζομένων, οι κινητοποιήσεις, οι απεργίες μετατρέπονται σε ιδιώνυμα αδικήματα.
Η απονομιμοποίηση της κυβέρνησης συνεχίζεται σε όλες τις πολιτικές της επιλογές, ενώ το εργατικό κίνημα καλείται επειγόντως να σχεδιάσει μία αποτελεσματική απάντηση ανατροπής τους, μαζί και της κυβέρνησης που τις επιχειρεί.
Το επιτελικό κράτος των φραπέδων και των χασάπηδων, και όλου του κυβερνητικού συστήματος που τους τρέφει μπορεί να τερματιστεί μόνο συνεχίζοντας τους εργατικούς αγώνες μέχρι την πτώση των κυβερνήσεων της φτώχειας, της πείνας, της ανεργίας και του πολέμου. Διαφορετικά οι πολεμοκάπηλοι, οι χρυσοκάνθαροι του κεφαλαίου και οι υπηρέτες τους που σκορπίζουν το χρήμα στους κολλητούς τους αλλά αρνούνται κάθε αίτημα των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, θα είναι για πάντα καθισμένοι στο σβέρκο μας και θα μας ρουφάνε το αίμα.
Δημοσίευση σχολίου